Pierwsze kroki w dobrą stronę.

Zaczęłam już jakiś czas temu. Do tej pory udało mi się już parę rzeczy zmienić.

Po pierwsze - ćwiczenia

Najtrudniejsze dla mnie było polubić się z aktywnością fizyczną, której jak ognia unikałam przez ostatnie lata. W końcu jednak zrozumiałam, że sport to nie tylko siatkówka, którą w ilościach ogromnych serwowali nam w liceum i którą znienawidziłam głównie ze względu na to, jak słabo mi w tym idzie i że mogę wybrać sobie takie ćwiczenia, które sprawią mi przyjemność. Zdecydowałam się więc na skakankę i twister.

Do tego zestawu dorzuciłam brzuszki na dużej piłce. Jestem zbyt świeżo po cesarce, żeby robić normalne, ale chcę już teraz powoli pracować nad brzuchem. Lepsze takie, niż żadne :). Każdego dnia stopniowo zwiększam ilość ćwiczeń, żeby przyzwyczajać organizm do większego wysiłku. Dzień dzisiejszy zawierał już 4 serie, przy czym wyglądały one następująco:

I i II - 150 podskoków, 50 brzuszków, 4 min twister
III i IV - 150 podskoków, 75 brzuszków, 2 min twister

Chcę sprawdzić, ile mój organizm zniesie, dlatego przesuwam granice powoli, do momentu, kiedy poczuję, że to wystarczająco. Czasem niestety jestem zmuszona między seriami robić sobie krótkie przerwy ze względy na to, że moja mała domaga się uwagi.

Po drugie - odżywianie
Celowo nie napisałam dieta, bo patrzę na zmiany w moim żywieniu jak na coś stałego, co ma mi towarzyszyć przez całe życie a nie określony moment. Nie zamierzam również testować na swoim organizmie wszelakich "diet cud" czy niszczących głodówek. Tym razem zabrałam się po prostu do zmiany nawyków żywieniowych na zdrowsze.
Piję minimalnie 2 litry niegazowanej wody w ciągu dnia, jeśli późno zasypiam to znacznie więcej. Dzień zaczynam od szklanki wody z sokiem z cytryny, na poprawę przemiany materii. Śniadanie staram się zjeść do pół godziny po przebudzeniu, ZAWSZE. Jest to najważniejszy moment dnia, z resztą o ważności śniadania wypowiadają się wszyscy dietetycy. Jem 5 posiłków dziennie (czasem odpuszczam ostatni, zależy jak późno wstanę), nie podjadam między posiłkami! Biały chleb zastąpiłam pełnoziarnistym. Każdego dnia jednym z posiłków są otręby i płatki owsiane, już zdążyłam je polubić i się przyzwyczaić :). Zamieniłam olej na oliwę z oliwek. Nie jem słodyczy, nie opycham się po nocach. Herbaty staram się nie słodzić, jeśli już to jedną łyżeczką cukru. Największym wyzwaniem jest jednak dla mnie rezygnacja (ograniczanie) z fastfoodów.

Jestem miłośniczką wszelkiego rodzaju fast-foodów: frytek przede wszystkim, stripsów, nuggetsów, hamburgerów, hod-dogów, pizzy i wszystkiego, co mocno smażone. Jestem świadoma tego, że będzie ciężko totalnie je wyeliminować, dlatego staram się chociaż ograniczyć. I obiecuję, że jeśli najdzie mnie ochota na coś z tej listy, zrobię to sama w domu i do minimum ograniczę szkodliwe/tuczące składniki! :)

Cały czas karmię, więc staram się jeść różnorodne produkty i nie rezygnuję całkowicie z ziemniaków, makaronów czy tłuszczów. Patrzę na wszystko po prostu racjonalnie.

Po trzecie - kontrola postępów
Co tydzień spotykam się z Agnieszką (która razem ze mną walczy o poprawę figury, ona jednak ma zdecydowanie mniej do poprawiania) i sprawdzamy nasze postępy - mierzymy się i ważymy. Do tego momentu traciłam średnio 0,5 kg na tydzień i jest to książkowy, idealny wynik. Jutro dzień kontroli... zobaczymy, jak będzie wyglądać. Jeśli będzie czym - na pewno się pochwalę.
Utrata wagi z resztą nie jest moim głównym celem - bardziej zależy mi na utracie centymetrów, zmiana tłuszczu na mięśnie i ogólna poprawa kondycji a co za tym idzie, samopoczucia.

Wszystkie zmiany wprowadzam stopniowo, żeby było łatwiej i aby mieć pewność, że nic nie przeoczyłam. Jak myślicie, co mogę jeszcze dorzucić do mojej listy zmian na kolejne dni? :)

Miłej nocy,
M.